Stel je voor: de hele wereldbevolking ligt op een grote lopende band, klaar om één voor één gecontroleerd te worden.
Als de mens een product zou zijn, hoeveel zouden er dan zonder mankement de fabriek verlaten? Een onschuldige gedachte, maar de waarheid is dat perfectie onder mensen bijna niet bestaat.
Wetenschappers, artsen en psychologen weten dat vrijwel iedereen in zijn leven wel ergens mee worstelt. Misschien is het een trauma uit het verleden, een chronische ziekte, een psychische aandoening, of gewoon het gewicht van het leven zelf de onzekerheden, tegenslagen, emoties die ons dagelijks in hun greep houden.
De Wereldgezondheidsorganisatie schat dat ongeveer één op de vier mensen ooit een psychische aandoening zal ervaren. Chronische gezondheidsproblemen raken bijna de helft van alle volwassenen. Als we het breder trekken, zijn de meeste mensen wel eens gebroken geweest, lichamelijk of geestelijk. Die broosheid hoort bij ons bestaan.
Als we ‘perfect’ definiëren als vrij van noemenswaardige kwetsbaarheden of beperkingen, blijft er een zeer kleine groep over wellicht 1 tot 5 procent. Maar zelfs zij dragen hun eigen kleine imperfecties, onzichtbare littekens die hen menselijk maken.
Wat betekent dit? Betekent het dat we ‘kapotte producten’ zijn, ongeschikt of onvolmaakt? Nee, integendeel.
Onze imperfecties zijn geen fouten, maar juist tekenen van leven.
Ze laten zien dat we gevoelig zijn, dat we voelen, dat we kunnen breken en daardoor ook kunnen helen. Ze maken ons uniek en verbinden ons met anderen die hun eigen littekens dragen. Perfectie zou stilstand betekenen een rigide staat zonder groei of verandering. Maar het leven beweegt, het stoot, het buigt, en soms breekt het.
Door onze imperfecties leren we empathie en compassie. We vinden kracht in kwetsbaarheid. We ontdekken schoonheid in het rauwe en het ongepolijste.
Denk aan een gebroken vaas die weer aan elkaar wordt gezet niet om er onzichtbaar perfect uit te zien, maar met zichtbare lijmstrepen die het verhaal van herstel vertellen. Dit is het mens-zijn: een voortdurende dans tussen breekbaarheid en kracht.
Dus, als je jezelf ooit ziet als een ‘defect product’, herinner je dan dit: je bent geen fout, maar een levend bewijs van imperfecte perfectie. En dat is iets om trots op te zijn.
Imperfectie is niet onze zwakte, het is onze diepste kracht. Het is juist in de barsten van ons bestaan dat het licht naar binnen kan schijnen, dat wijsheid groeit en dat echte verbinding ontstaat. Mens zijn betekent onvolmaakt zijn, een werk in uitvoering, met littekens die verhalen vertellen over overleven en moed.
Sta jezelf toe te breken, te voelen en te groeien. Want juist in die imperfectie schuilt de kracht om niet alleen te overleven, maar om écht te leven. En juist daarin ligt onze ware perfectie.
Reactie plaatsen
Reacties