IJsberg

Als je PTSS of CPTSS hebt dan kom je uiteindelijk in behandeling. 

Als hulpverlener heb ik veel cliënten geholpen. Nu zit ik aan de andere kant. Nu pas zie ik wat een hulpverlener doet met een cliënt.

Wat mij opvalt is dat wij als cliënt wel gezien worden maar niet als geheel.
Wat wij echter zelf ervaren is dat de hulpverlener slechts ons topje van de ijsberg ziet. Datgene wat onder water zit, het grootste gedeelte, wordt niet gezien. Zelfs al geeft een cliënt het aan. Is dat omdat de hulpverlener het te druk heeft? Snel wil "scoren"? Het gewoonweg niet aandurft? Hoe het ook  mag zijn, feit is dat bij veel cliënten met mentale problemen een relatief klein gedeelte wordt aangepakt.

Wat zou daaraan gedaan kunnen worden? Vertrouwen is naar mijn mening het sleutelwoord. Een cliënt moet een klik hebben met een hulpverlener en er moet vertrouwen zijn. Als een hulpverlener dit niet kan of wil geven dan zal het bij het topje blijven.

Een cliënt zal nooit een hulpverlener 100% vertrouwen in de eerste paar weken/maanden. Als mens wil je tenslotte ook eerst een vreemde goed leren kennen voor je hem of haar in vertrouwen neemt.

In de serie van doctor House werd vaak gezegd dat elke patiënt liegt. Het is geen liegen het is vertrouwen. Als cliënt wordt er maar verwacht dat jij je heel kwetsbaar opstelt door alles te vertellen. Dat kwetsbaar opstellen heeft vaak geleid tot de mentale problemen waar wij mee worstelen. 

Hoe mooi zou het zijn als wij cliënten de tijd zouden krijgen om de hulpverlener te vertrouwen. Hoe mooi zou het zijn als de hulpverlener erkent dat jezelf kwetsbaar opstellen niet zomaar vanzelfsprekend is. Er zouden veel meer ervaringsdeskundigen ingezet mogen worden. Ervaringsdeskundigen die WETEN wat het is om cliënt te zijn. Die tegelijkertijd kunnen fungeren als brug tussen cliënt en hulpverlening. Tegelijkertijd ontlasten ervaringsdeskundigen de druk op de mentale zorg.

"Jij bent geen ervaringsdeskundige want je hebt geen diploma!. Jij kunt alleen maar ervaringsdeskundig zijn als je een diploma hebt. Zonder dat ben je alleen maar een cliënt" Deze zinnen werden serieus uitgesproken door een hulpverlener naar een cliënt die graag ervaringsdeskundig wilde zijn voor anderen. 
Zijn wij in Nederland nu al zo diploma geil dat dat je alleen ervaringsdeskundig bent als je een papiertje haalt? Laat het aub niet waar zijn.