Het is zomer. Tijdens de vakantie bezocht ik met mijn dochter herinneringskamp Westerbork.
Een filmpje werd getoond bij een voorwerp. Een dame in het filmpje verteld dat ze als vijfjarig meisje met haar moeder op transport ging. Haar moeder was ziek en is helaas in de barak van het kamp overleden. Ze wilde erg graag naar haar moeder maar werd door de kampbewaking hardhandig geslagen met een stok. Ze mocht niet naar haar moeder. Tranen liepen over mijn wangen. Stoppen met huilen kon ik bijna niet.
Het is oktober als ik mij ziek meld. Het werk gaat niet meer. Als ik aan het werk ben vergeet ik relatief belangrijke zaken. Kortaf tegen collega`s en directie. Sluit mij steeds meer op in mijn kantoor. Mijn werkdagen zijn lang. Elf uur per dag is geen uitzondering. Thuis ben ik stil en teruggetrokken. Er zijn spanningen in het huwelijk veroorzaakt door mijn lange werkdagen en gedrag. Mijn kinderen blijven liever wat weg van mij. Het gaat niet goed. Zelf denk ik direct aan een Burn-Out. Ik ben zo ontzettend moe. Ik slaap slecht. Nachtmerries met grote regelmaat. Overdag zie ik dingen die gebeurd zijn tijdens mijn werk en wat ik privé heb meegemaakt.
Mijn symptomen:
- slecht slapen. Veel dromen, nachtmerries. Zowel
realisme als absurdisme.
- overdag herinneringen uit het werk en andere
situaties. Al dan niet gepaard met het hard kloppen
van het hart.
- ga situaties uit de weg waar veel mensen zijn.
- ben wantrouwend en achterdochtig. Wil gedrag en
woorden van een ander volledig uit
analyseren.
- huilen vanuit het niets. Ook in bijzijn van anderen stil
huilen met glimlach op het gezicht.
- kan ineens onredelijk boos worden.
- ben snel geïrriteerd.
- concentratie dan wel focus is zeer slecht.
- kan vluchten in mijzelf bij spanning of drukke
momenten in andere gedachten terwijl er
tegen mij gepraat wordt. Ik hoor de ander of anderen
dan echt niet.
- voel mij minder dan een ander.
- fysiek en mentaal vermoeid. De hele dag door.
- mijn geheugen laat mij regelmatig in de steek.
- voel mij soms opgejaagd.
- pieker over werkelijk van alles. Alsof mijn hersens
150 km per uur gaan zonder ooit zonder brandstof te
zitten.
- overzie zowel het grote geheel als de details slechter.
- heb met regelmaat druk op het borstbeen.
- benauwend gevoel.
- veel hoofdpijn.
- pijn in nek en schouders.
- lood in de benen
- ben veranderd in een zwartkijker, optimisme heeft
plaats gemaakt voor cynisme.
- ongedurig, onrustig is in de plaats gekomen voor mijn
legendarische vermogen tot geduld en rust.
- vindt mijzelf het niet waard om iets te kopen voor
mijzelf of mijzelf ergens mee te verwennen.
- mijn emmer is overvol en dat wat eruit moet is drab.
Het zit zo vast dat een schraper het niet aan kan.
- zolang ik niets doe kan ik alles.....
- mijzelf ergens toe verzetten kost veel energie, energie
welke ik niet heb.
- altijd alert. Mentaal sta ik in de hoogste fase van
paraatheid.
- continu in overlevingsmodus
Mijn dagelijks leven is ontregelt. Ik heb last van concentratieproblemen en kan mij maar moeilijk focussen. Een paar minuten met mijn geliefde hobby modelbouw bezig zijn is al een opgave. Het schaakspel beoefen ik graag. Vijf minuten per persoon voor een partij is echt het maximale. Als ik een tweede partij speel dan vliegen mijn blunders over het bord.
Mijn rating is met enkele honderden punten gekelderd. Een boek of tijdschrift lezen maakt dat ik een paar pagina`s kan lezen en daarna ben ik kwijt wat ik gelezen heb.
Mijn gedachten bepalen nu het leven. Er zijn momenten dat ik in het niets staar voor de buitenwereld maar zelf zie ik voor mijn ogen iets gebeuren wat ik ooit heb meegemaakt.
Als ik dan in de veronderstelling ben dat het bijvoorbeeld twee uur in de middag is kan het zomaar kwart over twee zijn. Een kwartier is dan voor mij “weg”. Laatst reed ik auto. Ik reed voorbij een persoon in een oranje hes. Iets verderop moet ik de auto uit om een hek te openen. De auto staat op een kleine helling.
Ik stap automatisch uit maar ben in gedachten heel ergens anders. Voor mijn ogen speelt zich een meegemaakt verkeersongeluk af. Normaal zet ik de auto in vrij en op de handrem. Nu vergeet ik dat en prompt rolt de auto achteruit. Net op tijd realiseer ik mij dat en lukt het om de auto nog op de handrem te krijgen........
Reactie plaatsen
Reacties