De orde van de gewonde ziel
Ontdek een gemeenschap van gelijkwaardigheid, waar pijn de universele taal is. De orde van de gewonde ziel kent geen leiders, rangen of geloften, enkel de stille erkenning dat ieder mens een ander iets kan leren over overleven. Welkom, waar je ook vandaan komt, wie je ook bent.

Wat is de orde van de gewonde ziel?
De orde is niet ontstaan uit religie, macht of geloof. Er was geen oprichtingsvergadering, geen altaar, geen heilig boek. De orde is een gemeenschap van gelijkwaardigheid. Iedereen is welkom. Man, vrouw, non-binair, jong, oud, religieus of niet. Wie pijn kent, kent de taal van de orde. De orde kent geen leiders, geen rangen, geen geloften. Wie spreekt vanuit zijn eigen ervaring, spreekt met evenveel gezag als wie luistert. Er is geen hiërarchie, alleen de stille erkenning dat ieder mens een ander iets kan leren over overleven.

Voor wie is deze orde?
De orde is er voor iedereen die zich herkent in de taal van pijn en herstel. Of je nu op zoek bent naar een plek om je verhaal te delen, steun te vinden bij anderen, of simpelweg wilt weten dat je niet alleen bent, de orde van de gewonde ziel verwelkomt je. We zijn een plek waar kwetsbaarheid kracht is en eerlijkheid de norm.

Het doel van de orde
Het voornaamste doel is het creëren van een veilige en ondersteunende gemeenschap waar mensen met gedeelde ervaringen elkaar kunnen vinden en sterker kunnen worden. We willen een ruimte bieden voor herkenning, herstel en verbinding. Na het lezen van deze pagina hopen we dat je de warmte en acceptatie van de orde voelt en je uitgenodigd voelt om deel te nemen.
"De orde is niet gebouwd op oude muren, maar leeft in stilte, kunst, therapie, muziek, herstelgroepen, woorden, muziek en ontmoetingen. Een veilige haven voor de gewonde ziel."
Ambrosius Duuk, hoeder van de orde
Toetreden tot de Orde
Lid worden van de Orde is geen handtekening of formulier. Het is een moment van erkenning.
Een stille keuze om niet langer tegen je verleden te vechten, maar er vrede mee te sluiten.
De Orde kent geen inschrijvingen, geen verplichtingen, geen beloftes van heling of geluk.
Je meldt je aan door iets veel eenvoudigers en veel moedigers te doen:
jezelf toestaan om mens te zijn.
Wie zich wil aansluiten, spreekt geen eed uit. Er is slechts één zin, die men zacht mag zeggen,
alleen of in gezelschap van lotgenoten:
“Ik erken mijn wond.
Ik draag mijn breuk als deel van mij.
Uit mijn pijn komt licht.”
Dat moment is genoeg. Daarmee ben je deel van de Orde.
Wie dat wil, kan zich vervolgens verbinden aan de kring van Traumamaatje de levende ruimte van de Orde, waar verhalen gedeeld worden, waar stilte mag bestaan, en waar niemand beoordeeld wordt om hoe ver ze zijn in hun herstel.
Daar is Ambrosius Duuk de hoeder: een bewaker van taal, zachtheid en eerlijkheid.
Niet als gids, maar als getuige. Hij houdt het vuur brandend zodat anderen kunnen blijven zitten in het donker, zonder dat iemand hen dwingt op te staan.
Er zijn geen kosten, geen rangen, geen ceremonies.